Mensen in individuen, mensen in groepen, mensen in tweetallen. Grijze baarden en hoge hakken.
Sommige driftig werkend aan hun huiswerk, anderen minutenlang starend naar hun telefoon. Wachtend tot de pauze weer voorbij is zodat ze hun sleur van de dag weer kunnen vervolgen.
Een kantine koffie dame die haar werk te serieus neemt. Ze blaft met een nasale stem een man af die suiker wil pakken voor zijn automaat koffie. Hij biedt geld voor de suiker maar daar gaat ze niet op in. Zij besluit tenslotte wat er gebeurd. Haar werk en daar komt niemand aan! De laatste roddels deelt ze maar al te graag met je.
Onbeheerde spullen sieren de leegstaande stoelen. Niemand geeft er echt om. Uiteindelijke leven we alleen maar langs elkaar heen. Je bent onzichtbaar en vrij.